Rocznik 1982, polski kompozytor, pianista, improwizator. Wykształcenie klasyczne zdobył w Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu, w klasie fortepianu klasycznego. Obecnie jako doktor sztuk muzycznych wykłada na tej uczelni, pracując jako adiunkt w klasie fortepianu jazzowego.
Jako młody pianista zdobył prestiżowe nagrody zarówno na polu muzyki klasycznej – 2007: III nagroda, International Piano Competition of the Russian Conservatory Alexander Scriabin, Paris, France – jak i muzyki jazzowej – 2006: II nagroda, Warsaw Jazz Pianist Contest, Warsaw, Poland; 2006: Grand Prix, „Jazz nad Odrą” Festival, kwartet Soundcheck, Wrocław.
W 2016 roku ukazał się jego pierwszy autorski album „toys” nagrany przez Krzysztof Dys Trio tworzone wspólnie z Andrzejem Święsem (kontrabas) i Krzysztofem Szmańdą (perkusja).
22. 02.2022 ukazał się jego drugi autorski krążek pod tytułem LEGATO.
Jest to odważny projekt, którego celem było stworzenie muzyki opartej o symetrię, emocjonalnej, ale z dużą dozą klasyki, przełamanej nowoczesnym jazzowym brzmieniem wykreowanym przez polskiego producenta muzyki elektronicznej – Mooryca . Krążek zebrał znakomite recenzje (zobacz recenzję Dionizego Piątkowskiego)
Dys jest również związany z nurtem nowej muzyki żydowskiej. W roku 2015 na zaproszenie festiwalu Tzadik stworzył solowy recital poświęcony muzyce Mordechaja Gebirtiga. W roku 2021 na zaproszenie Mirona Zajferta skomponował i wykonał solowy recital fortepianowy “Trzy Rozmowy” na festiwalu “Muzyka Wiary Muzyka Pokoju”.
Współpracuje z orkiestrami Polskiego Radia, NOSPR, a także z artystami takimi jak: Jacek Sykulski, Marek Napiórkowski, Nicole Mitchel, Marc Almond, Evan Ziporyn, Jean-Luc Ponty, Paolo Fresu, Wacław Zimpel, Theo Jorgensmann, Gerd Dudek, Adam Bałdych, Lena Piękniewska, Monika Borzym, Gaba Kulka, Czesław Mozil i wielu innych.
Współpraca Dysa z Bałdychem zaowocowała aż dwoma znakomitymi albumam wydanymi przez prestiżowe niemieckie wydawnictwo ACT: „Sacrum Profanum” oraz “Poetry” ze specjalnym udziałem Paolo Fresu na trąbce. Dys wystąpił również jako solista w nagraniu „Kuyawiaka” Adama Bałdycha z towarzyszeniem Orkiestry AUKSO, albumu stworzonego na specjalne zamówienie PWN.
Od 2020 koncertuje wspólnie z Moniką Borzym. Ich muzyczna przyjaźń zaowocowała nagraniem albumu w duecie pt. „Monika Borzym śpiewa stare piosenki, przy fortepianie Krzysztof Dys”.
Krzysztof niezwykle ceni sobie również współpracę z awangardowym klarnecistą, laureatem Paszportu Polityki Wacławem Zimplem i perkusistą Hubertem Zemlerem. Wspólnie stworzyli trio LAM, sięgające po muzykę amerykańskich minimalistów.
We wcześniejszych latach wspólnie z trębaczem Maciejem Fortuną, jako duet nagrali album „Tropy”, a w roku 2014 wydawnictwo DUX wydało ich kolejny wspólny album „Maciejewski Variations”. Krzysztofa Dysa słychać było również w zespołach bliższych jazzowemu mainstreamowi. Wspólnie z kwartetem „Soundcheck” tworzonym z Maciejem „Kocinem” Kocińskim (saksofon), Andrzejem Święsem (kontrabas) i Krzysztofem Szmańdą (perkusja) powstało aż sześć albumów, które zdobyły szereg nagród na prestiżowych festiwalach w Polsce i zagranicą.
Dys jest muzykiem, który chętnie łączy ze sobą różne style muzyczne i eksperymentuje. Przykładem takich działań jest chociażby „ Koncert Jazzowy na fortepian, kontrabas i perkusję” współczesnego kompozytora Macieja Małeckiego łączący muzykę XIX i XX wieku z typowym dla jazzu swingiem i improwizacją.
Wrażliwość i nietuzinkowość osobowości, a może nawet swego rodzaju osobliwości muzycznej wyrażonej przez Krzysztofa Dysa podkreśla wielu jego słuchaczy. Jest wśród nich również postać niezwykła – Evan Ziporyn, jeden z najznakomitszych klarnecistów i wizjonerów muzyki współczesnej, zdobywca Grammy, dyrektor MIT’s new Center for Art Science and Technology, który napisał:
„Dzięki swoim rozlicznym talentom Krzysztof Dys jest niezwykle ważną postacią we współczesnej muzyce. Prezentuje inny, świeży głos dzięki połączeniu swoich zdolności wirtuoza i kreatywnego umysłu. Tym samym swoją twórczością wypełnia lukę pomiędzy nową muzyką a jazzem. To muzyk najwyższego kalibru i jestem przekonany, że w ciągu najbliższych kilku lat jego pozycja poważanego artysty umocni się dzięki wzrastającej międzynarodowej sławie”
Evan Ziporyn